Μάpθα Βούpτση: Η βασίλισσα τοu δράματος-«Μάρθα Κλάψα»,η ζωή μακριά απο τα φώτα και η σuνταξιοδότηση

October 13, 2022

Μάpθα Βούρτση: Η βασίλισσα τοu δράματος-«Μάρθα Κλάψα»,η ζωή μακριά απο τα φώτα και η συνταξιοδότηση

Διαφ.

Η Μάρθα Βούρτση αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς αναδείχθηκε για την υποκριτική της μαεστρία κυρίως σε δραματικούς ρόλους. Συνήθως πλάι στον Νίκο Ξανθόπουλο, η Μάρθα Βούρτση υποκρινόταν με αρτιότητα μια πονεμένη και προδομένη γυναίκα, καταφέρνοντας να συνδυάσει το όνομα της με το δράμα και το μελό.

Μάρθα Βούρτση

Μάρθα Βούρτση: Η καλλιτεχνική φύση της και τα πρώτα βήματα στο θέατρο

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937 μέσα σε μια οικογένεια που καταγόταν από την Οδησσό και είχε καλλιτεχνική φλέβα, αφού η μητέρα της ήταν ζωγράφος και ο πατέρας της μαέστρος.

Η μικρή Μάρθα θα ανακαλύψει το ταλέντο της νωρίς και έτσι όταν τελειώνει το σχολείο θα γραφτεί στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν.

Πριν ακόμη αποφοιτήσει θα κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.

Μάρθα Βούρτση

Το 1958 μαζί με συμφοιτητές της έφτιαξε το Ελεύθερο Θέατρο, όπου κάνει την πρώτη της, επαγγελματική πλέον, εμφάνιση στο έργο «Λοκαντιέρα» του Γκολντόνι.

Στη μετέπειτα πορεία της υπηρέτησε όλα τα είδη θεάτρου από αρχαίο δράμα μέχρι μιούζικαλ και επιθεώρηση.

 Η στροφή στον κινηματογράφο και η πορεία της έως σήμερα

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο θα γίνει το 1959 στην ταινία «Ο Μαγκούφης» ενώ την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Τα Κίτρινα Γάντια».

Ωστόσο οι περίφημες ταινίες μελό της δεκαετίας του ’60 ήταν αυτές που την έκαναν ευρέως γνωστή και σφράγισαν την καριέρα της. Πολλές από αυτές αποτελούν κλασικά δράματα του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν τα έργα «Αυτή που δε λύγισε», «Είναι μεγάλος ο καημός», «Απόκληροι της κοινωνίας», «Καρδιά μου πάψε να πονάς» και «Με πόνο και με δάκρυα».

Λόγω των ρόλων της έγινε αγαπητή ιδίως στα λαϊκά στρώματα και χαριτολογώντας ο κόσμος την αποκαλούσε «Μάρθα Κλάψα».

Αν και κάποιες από τις ταινίες της χαρακτηρίστηκαν ως «φθηνές παραγωγές» και μάλιστα προβλήθηκαν εξ’ αρχής στη β’ προβολή των κινηματογράφων, το ταλέντο της ηθοποιού δεν αμφισβητήθηκε. Το 1962 μάλιστα, απέσπασε από την ένωση κριτικών κινηματογράφου το βραβείο β’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία, «Προδομένη Αγάπη».

Εκτός από υποκριτικό ταλέντο η Μάρθα Βούρτση ήταν και καλλίφωνη και έτσι καθόλη τη διάρκεια της καριέρα της θα συνεργαστεί με σημαντικούς συνθέτες όπως ο Πλέσσας, ο Καλδάρας, ο Τσιτσάνης και ο Ζαμπέτας.

Μάρθα Βούρτση

Αρκετά χρόνια αργότερα, στη δεκαετία του 1980, συμμετείχε σε κάποια τηλεοπτικά σίριαλ, όπως «Οδός Ανθέων», «H Ελίζα και οι άλλοι», και το σχετικά πρόσφατο «Επτά Θανάσιμες Πεθερές». Η νέα γενιά τη γνώρισε και την αγάπησε μέσα από τις σειρές «Ένας μήνας και κάτι» και η «Πολυκατοικία».

Μάρθα Βούρτση: Τα Τελευταία χρόνια και η συνταξιοδότηση

Η Μάρθα Βούρτση ήθελε πάντα να κρατά την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κάτι που κατάφερε και με το παραπάνω! Αξιοπρεπής και χωρίς σκάνδαλα στο ενεργητικό της, το μόνο που γνωρίζουμε για τη ζωή της είναι ο γάμος της με τον στιχουργό Φώντα Φιλέρη.

Η εμβληματική φυσιογνωμία του θεάτρου και μεγάλη κυρία του κινηματογράφου δεν σταμάτησε ποτέ τη μακροχρόνια θεατρική της καριέρα, καθώς ακόμα και τα τελευταία χρόνια επιστρέφει συχνά πυκνά στη μεγάλη της αγάπη, το σανίδι. Όπως τον θεατρικό χειμώνα του 2004, όταν εμφανίστηκε στο θέατρο Βεάκη στην παράσταση «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» και απέσπασε διθυραμβικές κριτικές.

Μετά έπαιξε στο Ηρώδειο (Ιούλιος του 2005) και στον σεξπιρικό «Κοριολανό» ( Ιούνιος του 2006), θυμίζοντας σε όλους ότι το θλιμμένο κορίτσι με τα πλημμυρισμένα από δάκρυα μάτια ήταν μια ανεπανάληπτη ηθοποιός με τεράστιο εκτόπισμα πάνω στο σανίδι.

Συνταξιούχος πια και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δεν διστάζει να γίνει η φωνή του λαού εκφράζοντας την απόγνωση που μας περιβάλλει: «Μπορεί να είμαι συνταξιούχος, αλλά ανήκω σε κάποιο άλλο επίπεδο σε σύγκριση με κάποιους άλλους συνανθρώπους μου που υποφέρουν με τις πενιχρές συντάξεις που παίρνουν. Βέβαια δεν ξέρω τι θα μου ξημερώσει αύριο. Αν περιμένουμε το κράτος να μας περιθάλψει, χαθήκαμε. Στο τέλος δεν θα έχουμε ούτε φέρετρο να μας θάψουν»…


Πηγή

Διαβάστε επίσης: