Στη νоνά που έχει το βαφτιστήρι της σαν παιδί της: είσαι ένα θείο δώρо!
Αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, δεν είναι όλοι οι νονοί τόσο ταγμένοι στον ρόλο τους που βλέπουν το βαφτιστήρι τους σαν παιδί τους. Ευτυχώς, υπάρχουν και εκείνοι που έχουν πλήρη επίγνωση της θεόσταλτης αποστολής τους και δίνουν στο παιδί όλη την αγάπη και την προσοχή που περιμένει από τους νονούς του. Και μπορεί να κάνουν απλώς αυτό που υποσχέθηκαν όταν δέχτηκαν την τιμή, αλλα αξίζει κάπου κάπου να τους θυμίζουμε πόσο εκτιμάμε την παρουσία τους στη ζωή του παιδιού μας.
Όταν διαλέγει κανείς ποιους θα κάνει νονούς τους παιδιού του πρέπει να το σκεφτεται διπλά και τρίδιπλα! Και αφού τους το προτείνει, να ζητάει και τη δική τους γνώμη και να απαιτεί μια ειλικρινή απάντηση αντί για ένα ναι που λέγεται από ευγένεια ή ενθουσιασμό.
Γιατί πριν αναλάβουν αυτήν την τόσο σημαντική αποστολή θα πρέπει να είναι έτοιμοι να την φέρουν εις πέρας. Όχι να περάσουν από τη ζωή του παιδιού σαν πυροτεχνήματα, αλλά να είναι η φωτιά που ζεσταίνει την καρδιά του.
Ευτυχώς, για κάθε νονό ή νονά που δεν παίρνει το έργο του στα σοβαρά, υπάρχουν αρκετοί και αρκετές που στέκονται δίπλα στα βαφτιστήρια τους σαν δεύτεροι γονείς, αφιερώνουν χρόνο σ’ εκείνα και ενδιαφέρονται έμπρακτα για όλες τις πτυχές της ζωής τους. Και δηλώνουν παρόντες συνεχώς και όχι μόνο κάθε Πάσχα ή ονομαστική εορτή.
Γνωρίζω μια τέτοια νονά και στα μάτια μου είναι σαν ένα θείο δώρο. Γι’ αυτό, λοιπόν, στη γυναίκα αυτή που έχει το βαφτιστήρι της σαν παιδί της, αξίζει καμιά φορά να της λέμε ένα μπράβο και ας μην το κάνει γι’ αυτό, αλλά επειδή είναι κάτι που ευφραίνει και τη δική της καρδιά. Να της εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας και να της θυμίζουμε ότι είναι φωτεινό παράδειγμα και ένας σημαντικός πυλώνας για τη ζωή του παιδιού μας – ειδικά στα πολύτιμα παιδικά του χρόνια!
Μια τέτοια νονά είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη γιατί δεν χάνει την παραμικρή ευκαιρία να δει το βαφτιστήρι της από κοντά. Γιατί του φέρνει πάντα τα δώρα που του αρέσουν πιο πολύ και παίζει μαζί του χωρίς να χάνει ούτε στιγμή το ενδιαφέρον της.
Γιατί του μαθαίνει καινούργια πράγματα και του μιλάει με τις ώρες για να μαθαίνει καινούργια λογάκια. Γιατί όταν μεγαλώσει λίγο θα γίνει η καλύτερή του φίλη – θα της λέει ό,τι το απασχολεί και εκείνη θα του δίνει τις καλύτερες συμβουλές.
Και όποτε χρειαστεί, θα είναι για εκείνο μια δεύτερη μητέρα, έτοιμη να το φροντίσει, να το παρηγορήσει, να χαρεί με τη χαρά του και να καμαρώσει τις επιτυχίες του. Να βρει καταφύγιο στην αγκαλιά της και να της μιλήσει για όσα ανακαλύπτει μέρα με τη μέρα, καθώς προχωράει βήμα βήμα προς την εφηβεία και την ενηλικίωση.
Μπορεί να φαίνεται, αλλά δεν είναι εξωπραγματική. Είναι, όμως, μοναδική και γι’ αυτό της αξίζει όλη η αγάπη του κόσμου – αν και την παίρνει ήδη και με το παραπάνω από το βαφτιστήρι της!