Στέλιος Καλαθάς: «Ο Άγιος Παΐσιος μού είχε πει να κοιτάς τον ουρανό και να λες

Ο ταλαντούχος και ιδιαίτερα αξιοπρεπής Στέλιος Καλαθάς είναι ηθοποιός του θεάτρου, της τηλεόρασης και του κινηματογράφου.

Έγινε αρχικά γνωστός μέσα από τη συνεργασία του με τον Νίκο Φώσκολο, αλλά και δίπλα σε σημαντικούς σκηνοθέτες στην Επίδαυρο στο εθνικό και το ελεύθερο θέατρο, σε σημαντικούς ρόλους σχεδόν σε όλα τα είδη θεάτρου. Ωστόσο με τα χρόνια έκανε τη δική του πορεία είτε ως ηθοποιός, είτε ως σκηνοθέτης, είτε συμμετέχοντας σε διαφημίσεις ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη Συναισθηματική Διαλεκτική.

Έχει συμμετάσχει σε μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων, ζωντανών σειρών και ταινιών καθώς και σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις. Η συνέντευξη που ακολουθεί έγινε στα πλαίσια της παράστασης «Η Φάρσα του Πιερ Πατλέν» στο θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα» η οποία είναι ιδιαιτέρως ευρηματική κωμωδία, με γρήγορη πλοκή και εξαιρετικές ερμηνείες.

Τι είναι η Συναισθηματική Διαλεκτική, πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με αυτή και σε ποια ανάγκη της εποχής απαντά;

Η ιδέα της Συναισθηματικής Διαλεκτικής ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια, όταν μετά από ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο που παρακολούθησα στο κέντρο Αρχαίου Δράματος στους Δελφούς, σκέφτηκα να δημιουργήσω μια μέθοδο που να χρησιμοποιεί τους κώδικες της υποκριτικής, όχι για ηθοποιούς, αλλά για τους ρόλους που καλούμαστε να ερμηνεύσουμε στη ζωή μας, και πίστεψέ με είναι πολλοί αυτοί οι ρόλοι. Είναι μια βιωματική μέθοδος που βασίζεται σε 3 άξονες.

Κατ’ αρχάς στους δείκτες συναισθηματικής ευφυΐας που μετριούνται και καλλιεργούνται, στο κομμάτι επικοινωνία (μάθε να επικοινωνείς και να διαχειρίζεσαι σωστά όλα αυτά που νιώθεις), στους κώδικες της υποκριτικής και στην επιτέλεση μέσα από τα μονοπάτια της τέχνης και των ρόλων. Απευθύνεται σε όλους όσους θέλουν να ρίξουν φως στα συναισθήματά τους (όχι μόνο σε ηθοποιούς) και μέσα από σωστούς κώδικες επικοινωνίας να δημιουργήσουν σωστές σχέσεις με τους γύρω τους και κυρίως με τον εαυτό τους.

Τα επόμενα βήματα;

Ξεκινάμε τον εαρινό κύκλο μαθημάτων της Συναισθηματικής Διαλεκτικής. Υπάρχουν ομάδες που γίνονται δια ζώσης και μια ομάδα διαδικτυακή. Υπέροχα μαθήματα που γίνονται μια φορά την εβδομάδα για 2 ώρες, ειδικά σχεδιασμένα στις συνθήκες που επικρατούν περιμένουν τους φίλους που θέλουν αν ενταχθούν στις ομάδες και να συμμετάσχουν. Προσπαθούμε να βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή και με τα θετικά μας συναισθήματα που μας βοηθούν αποτελεσματικά να δούμε το Φως, μέσα στο γκρίζο και να αντλούμε δύναμη.

Με βοηθό την τέχνη του θεάτρου μαθαίνουμε να φοβόμαστε λιγότερο ,να περιορίζουμε το στρες και να γελάμε περισσότερο. Πρέπει να σου πω ότι στις ομάδες γελάμε πολύ, όπως τότε που ήμασταν παιδιά. Με το σύνθημα «Κοιτάω μπροστά και βρίσκω λύσεις» πορεύτηκα και πορεύομαι μέχρι τώρα στη ζωή μου. Ας δούμε αυτή την μεγάλη απειλή ως μια νέα πρόκληση και ας προστατευτούμε όλοι, με ωριμότητα και υπευθυνότητα, όχι μόνο για το δικό μας καλό, άλλα και για το καλό των συνανθρώπων μας. Αυτή η πανδημία μας δίνει χρόνο να αξιολογήσουμε όχι μόνο το νόημα και την αξία της ζωής, αλλά και την δύναμη της ευθύνης και κυρίως της αλληλεγγύης.

Από τι πάσχει ο άνθρωπος της σύγχρονης εποχής;

Από ουσιαστική μοναξιά. Ζούμε άγριες εποχές που μας έχουν κλείσει στο κέλυφός μας, ενώ παράλληλα πλασάρουμε καθημερινά μια ιντερνετική εικόνα που πολλές φορές έχει μεγάλη απόκλιση από την αλήθειά μας. Νομίζω είναι βασικό να μάθουμε να αγαπάμε την εαυτό μας έτσι όπως είναι, με τα ελαττώματα και τα ψεγάδια του και έτσι θα μας αγαπήσουν και οι άλλοι.

Η παράσταση «Η Φάρσα του Πιερ Πατλέν» στο θέατρο «Κάτω από τη Γέφυρα» ανατέμνει το χώρο της δικαιοσύνης συνθέτοντας ένα εκρηκτικό γαϊτανάκι, απατεωνιάς και υποκρισίας. Το θέμα που πραγματεύεται είναι πιο σύγχρονο από ποτέ. Γιατί αυτές οι συμπεριφορές αντί να ατονούν αυξάνονται και πληθύνονται;

Ίσως γιατί οι άνθρωποι κρύβουμε μέσα μας όχι μόνο έναν άγιο, αλλά και ένα σκοτεινό κομμάτι, αδηφάγο, που όλο ζητάει όλο και περισσότερα. Δεν μας έμαθαν να αγαπάμε το φως.

Ποιες ήταν οι δυσκολίες του ρόλου του βοσκού και μέχρι πού είσαι ως ηθοποιός διατεθειμένος να «τσαλακωθείς»; Όπως είδες στην παράσταση τσαλακώνομαι μέχρι εκεί που το απαιτεί ο ρόλος. Δεν έχω τέτοια θέματα, μην σου πω ότι μ’ αρέσει αυτό το υποκριτικό τσαλάκωμα γιατί από εκεί πηγάζουν υπέροχα δώρα για τον ηθοποιό.

Ως «τέκνο» του Φώσκολου τι θυμάσαι απ’ αυτόν;

Το πόσο καλά ήξερε την τέχνη του κινηματογράφου . Είχε όχι μόνο γνώσεις ,αλλά και ήξερε να δουλεύει με τους ηθοποιούς. Πού νιώθεις πιο άνετα; Στο θέατρο, τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση;

Στο θέατρο. Νομίζω εκεί μπορώ να ξεδιπλώσω πολλά περισσότερα.

Πηγή