Εφυγε από τη ζωή ο γηραιότερος Eλληνας Ολυμπιονίκης Γιώργος Ρουμπάνης
Είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο το 1956 στο άλμα επι κοντώ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης.
Σε ηλικία 95 ετών έφυγε από τη ζωή ένας κορυφαίος αθλητής, ο Γιώργος Ρουμπάνης που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο το 1956 στο άλμα επι κοντώ, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης.
Ο Γεώργιος Ρουμπάνης γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου 1929 στη Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από αθλητική οικογένεια με τόπο προέλευσης τη Στεμνίτσα της Αρκαδίας. Ο πατέρας του Σάββας ήταν γυμναστής και ο αδερφός του Αριστείδης αθλητής στίβου (ακοντισμός) αλλά τον εγκατέλειψε λόγω τραυματισμού και διέπρεψε ως μπασκεμπολίστας. Αρχικά εντάχθηκε στο δυναμικό του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια μεταγράφηκε στον Πανελλήνιο, με τη φανέλα του οποίου έγραψε χρυσή ιστορία.
Αποσύρθηκε από τον αθλητισμό το 1961. Μαζί με το Δημήτρη Θανόπουλο ίδρυσε το Σύλλογο Ελλήνων Ολυμπιονικών, το 1985.
![Εφυγε από τη ζωή ο γηραιότερος Eλληνας Ολυμπιονίκης Γιώργος Ρουμπάνης 1 ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ e1677850808531](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/02/ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ-e1677850808531.jpg)
Ο Ρουμπάνης ξεκίνησε από χαμηλά, μόλις 4.00, προκειμένου να βρει ρυθμό και αργότερα υπερέβη τα 4.45 και 4.50, επίδοση που του χάρισε τελικά και το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν μάλιστα νέο πανελλήνιο και βαλκανικό ρεκόρ. Ο Αμερικανός Μπόμπ Ρίτσαρντς, με την επωνυμία «ιπτάμενος ιερέας» , λόγω των σπουδών του στη θεολογία πήρε το χρυσό μετάλλιο με 4.56, αν και μπήκε στον τελικό, μόλις με την τρίτη προσπάθεια. Είχε κερδίσει τη πρωτιά και το 1952 στο Ελσίνκι. Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο συμπατριώτης του Μπόμπ Γκουτόφσκι, που έφυγε από τη ζωή το 1960 σε τροχαίο ατύχημα και σε ηλικία μόλις 25 χρονών. Ο τελικός: Ρίτσαρντς (ΗΠΑ) 4.56 Γκουτόφσκι (ΗΠΑ) 4.53 Ρουμπάνης (Ελλάς) 4.50 Μάτος (ΗΠΑ) 4.35 Λούντμπεργκ (Σουηδία) 4.25 Βάζνι (Πολωνία) 4.25 Λάντστρεμ (Φινλανδία) 4.25 Πράισγκερ (Α.Γερμανία) 4.25.
Τι είπε για τον αγώνα του
«Ήθελα το χρυσό μετάλλιο τόσο για μένα όσο και για τον κόσμο που μου έδειχνε τρομερή αγάπη. Πίστευα σε αυτό αλλά νομίζω ότι το έχασα λόγω απειρίας. Ουσιαστικά μόλις τέσσερα χρόνια έκανα επί κοντώ τότε. Θυμάμαι ότι ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ, ο αγώνας ξεκίνησε στις 11 το πρωί και τελείωσε στις 10 το βράδυ. Πήγα στο στάδιο ανοργάνωτος, χωρίς νερό ή κάτι άλλο για να βάλω στο στόμα μου. Έμεινα νηστικός πολλές ώρες, το βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τις κράμπες. Όταν έμεινα στο χάλκινο μετάλλιο, ένοιωθα τρομερά απογοητευμένος και έβαλα τα κλάματα. Την επόμενη μέρα όταν είδα να φθάνουν δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από την Ελλάδα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι σημαντικό είχα πετύχει. Στο αεροδρόμιο της Αθήνας θυμάμαι ακόμα με συγκίνηση ότι με υποδέχθηκαν χιλιάδες φίλαθλοι κατά την επιστροφή της αποστολής».
Διαβάστε επίσης:
- ΤΩΡΑ: Δεν έχουμε ξαναδεί κάτι τέτοιο – «Σφυροκοπά» την Αμοργό ξανά ο Εγκέλαδος – Υπάρχει πιθανότητα για 6 ρίχτερ
- «Πέθανε το γελαστό παιδί»: Κλαίει όλη η Ελλάδα για τον άδικο χαμό του Λευτέρη
- Ξέσπασε ο Καραμανλής για τα Τέμπη: «Θα έδινα τα πάντα για να ζουν οι 57 των Τεμπών»